Ik was al om half 7 uit bed want ik kon niet meer slapen. Ik ben zo en zo altijd vroeg wakker maar ´s avonds ook op tijd naar bed. Je bent hier afgebrand ´s avonds.
Vandaag vertrekken we helaas al weer naar huis. Ook wel weer fijn om iedereen weer te zien maar we hebben het hier altijd heel goed naar ons zin. De koffers zijn zover gepakt alleen nog even de laatste was strijken. Dan kan alles weer schoon mee naar Nederland. Intussen werk ik ook nog even het laatste blog bij. Was er niet van gekomen de laatste dagen. Het viel niet mee om alles in de koffers te krijgen ondanks de extra koffer. Gelukkig had ik nog een extra tas die ik nog maar als handbagage heb gebruikt.
Tegen 10 uur reden we weg bij de villa. Ik vind het altijd weer lastig om afscheid te nemen want het is hier echt super. Maar helaas aan alles komt een einde. We reden naar Perkins voor een laatste ontbijt. Om 11 uur hadden we onze buikjes vol en vertrokken we voor het ritje naar Tampa. We gingen eerst nog naar de outlet daar want we hoefden pas om 18.05 uur te vliegen. Op de radio even geen muziek maar een live persconferentie over de schietpartij in Orlando. Dokters vertelden dat ze van ok naar ok gingen om levens te redden.
We reden weer binnendoor en op een gegeven moment kwamen we op een minder goede weg. Heel smal en een slecht wegdek. Niet gewend in Florida. We moesten na 25 kilometer pas rechts af dus dat was wat minder. Wel een mooi weggetje want of een gegeven moment zagen we zelfs een schildpad midden op de weg. Even later zagen we er weer een. Na 17 km kwamen we toch weer op een goede weg. Tegen 1 uur kwamen we aan bij de outlet. Ook nu was het er weer heel rustig. Voor Bart vonden we nog een mooi horloge en Joost scoorde nog een polo. Dat past allemaal nog net in de handbagage. Bart krijgt donderdag de uitslag van zijn examen en als hij geslaagd is krijgt hij het horloge cadeau.
Uiteraard moest er nog even Bourbon Chicken gegeten worden bij de Foodcourt. Toen moesten we toch echt richting vliegveld. Het is nog 3 kwartier rijden en we moeten de auto ook nog wegbrengen. Bij Alamo aangekomen parkeerden we de auto en na een korte inspectie werd alles goed bevonden. Na het afgeven van de koffers kleedden Bart en ik ons nog even om. Om 17.15 moesten we aanwezig zijn bij gate F90. Dezelfde gate als vorig jaar. Het leek wel of we met de Zonnebloem gingen want er stond een lange rij met mensen in een rolstoel. Zoveel heb ik er nog nooit gezien in een vliegtuig. Die moesten uiteraard als eerste aan boord en daarna mochten wij. Het vliegtuig was bij lange na niet vol. Een minuut of 5 te laat vertrokken we toch richting Londen.
Gelukkig hebben Bart, Joost en ik wel wat kunnen slapen in het vliegtuig. Dan schiet de tijd tenminste op want het is toch een lange ruk. Om 7.35 uur Engelse tijd kwamen we in Londen aan. Hier moesten we uiteraard weer door de immigratie en douane maar we hadden de tijd. Om 10.50 uur vertrok pas weer het vliegtuig naar Amsterdam. We keken maar wat winkeltjes en vermaakten ons met wat appen en dergelijke. 20 Minuten te laat vertrokken we voor het laatste stukje naar Nederland. Daar aangekomen hadden we de koffers zo en moesten we even wachten op de taxi die ons naar Tilburg zou brengen.
Rond vier uur waren we na een lange reis weer thuis. We kunnen weer terugkijken op een heerlijke tijd. Veel gezien en gedaan. Mochten we nog een keer gaan dan willen we toch wel weer in de meivakantie. Het weer is dan toch net iets aangenamer en ook minder kans op regen en storm. Ook willen we dan langer aan de kust blijven want dat is ook heel goed bevallen. Vooral het Tradewind Islands resort was erg mooi.
P.s Peter, ik heb boekjes voor je meegenomen. Kom maar weer een keer gezellig langs.